Ne jeta ime kemi në kujtesë të shkuarën
Si një rreth na sillet qysh kur kemi lindur
Zogjtë cicërojnë pa e kuptuar lirinë
Fluturimi i tyre është miklimi i qiellit.

Ne mallëngjyeshëm jemi në të tashmen
Aty ku mbin e rritet kujtimi ynë i purpurt
Dhe ndizen shkëndijat në mes të dimrit
Mbi dëborën ku yjet pinë verë ngjyrë gjaku.

Ne jemi ende në qendrën e së ardhmes
Koha na derdhet mbi supe e ngrihet në këmbë
Vitet janë këndellur dhe asgjë nuk humbi
Ndonëse mbetëm kalorës të lirë në furtunë.

I dua ëndrrat që më pushtojnë e ikin nëpër ag
Kur luledielli hap petalet e ulet bri tryezës
Me bukëfurre të ngrohtë e qumësht të bardhë
Në këtë botë ne mbetemi arkitekturë e jetës...

Fjala lindi në zemër si guri i epikës
Këndej dhe andej shfaqen gjurmë
Shenjat janë nëpër udhët e trupit
Ndaj fjalën e kam mbajtur nën lëkurë.

Dita mbështetet mbi krahët e lirikës
Mesnata ndizet e vishet me vetëtima
Postieri ngarkon në një trastë fjalët
I zbraz çdo mëngjes në dyert e botës.

Mes jetës e vdekjes bekoje fjalën njeri
Fjala kurorëzohet në zjarr e lidh dy brigje
Ne jemi zogj të kujtesës nën kubenë gri
Dhe pelegrinë gërvishtës të errësirave.

E kur agu mbështetet në sytë e fëmijëve
Damarët e tyre pajtonin fjalët me diellin
Bie shi e fjalët lagen në qelqin e dritares
Brirët e rrufeve shkundin retë e qiellit

We in our lives always remember the past
As a circle coming around since the day we were born
Birds are singing without recognizing freedom
Their wings in the sky are the joy of life.

We are living the present longingly
Right were our purple memory is born
And the fire sparks are breaking the winter's darkness
Over the snow where the stars drink a red wine.

We are still at the center of the future
Time is pouring over our shoulders and is rising up
Years are passing by and nothing is lost
Even though we remained free crusaders on a storm.

I love my dreams that encompass myself and depart in the morning
When the sun flower is opening up its head and sitting next to the table
With a warm bread from the oven and a white milk
In this world we are the architecture of life...

The word was born on a heart just like an epical stone
Here and there traces are appearing
The scars are through a body path
This is why my word is kept under my skin.

The day is relying on the wings of freedom
Midnight is shining and dressed by thunderstorms
The Post Master is loading words on a handbag
Unloads them every morning on the world's doors

Men, between life and death bless the word
The word is crowned on a fire and connects two shores
We are birds of memory under a grey dome
And have become screaming pilgrims of darkness.

When the dawn is depending on the children's eyes
their veins connect the words with the sky
Rain is falling, the words are wet on a window glass
The horns of thunderstorms are shaking the skie's clowds.